Exit dyslexie is het nieuwe Alfabetcodeboek, een van voor tot achter geactualiseerde versie van Dwaalspoor dyslexie. Daar was behoefte aan. Een aantal van de methodes die ik in mijn eerste worp op de korrel nam, worden niet meer in die vorm gebruikt. U dreigde dus een verhaal te lezen dat misschien niet meer ging over wat uw kinderen in klas meemaken.
Daarnaast zijn lezers me met vragen blijven bestoken. Ik dacht: laat ik de antwoorden op de meest gestelde daarvan ook maar in het nieuwe boek stoppen. En laat ik proberen ordelijker en gevatter te antwoorden op de kritiek die ik weleens gekregen heb: over hoe zeker het allemaal wel is, over de dyslexieconsensus die ik aan mijn laars lap, over het welbevinden van de kinderen waaraan ik lak zou hebben.
Dat alles in een helderder en preciezere opbouw. Eerste vraag: hoe leren we eigelijk? Tweede vraag: wat valt er eigenlijk te leren? En dan de derde: hoe moeten kinderen dus met het schrift leren omgaan?
In het eerste deel zijn de veranderingen het spectaculairst. Deel twee is in Exit op wat correcties en een verschuiving na zo goed als ongewijzigd gebleven. Behalve op dit punt. In Dwaalspoor vindt u bij de introductie van de klank-tekenkoppelingen alleen maar simpele eenlettergrepige woorden. In Ext zijn die lijstjes aangevuld met uitdagender woorden: woorden met medeklinkerclusters of met meer dan een lettergreep. Maar wel allemaal woorden die de kinderen op dat moment zouden kunnen schrijven: de koppelingen die ze nodig hebben hebben ze allemaal geleerd.
Zin in nog een smaakmakertje? Hier klikken.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.